Allah Azze ve Celle’nin Gülmek Sıfatı:

Ebu Hureyre(r.a)’dan Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmaktadır: "Yüce Allah her ikisi de cennete girecek olan ve biri diğerini öldürmüş iki adamın bu halinden ötürü güler." Bu hadisi Buharî ve Müslim rivayet etmiştir.

Sahih bir hadistir. Buharî, Cihad, el-Kâfiru yaktulu’l-müslime sümme yüslimu (Fethu’l-Barî, VI, 39); Müslim, İmare, Beyanu’r-raculeyni yaktulu ahaduhuma’l-âhar yedhulane’l-cennete (Nevevî, 13/39); Malik, Muvatta’da, Nesaî, Sünen’de zikretmişlerdir. Hadisin tamamı şöyledir: “Bu Allah yolunda çarpışıp, sonra şehid olur. Yüce Allah katilin tevbesini kabul eder. Müslüman olur, o da Allah yolunda çarpışır ve şehid olur.”

وعن أبي الدرداء عن النبي صلى الله عليه وسلم قال‏:‏"‏ثلاثة يحبهم الله ويضحك إليهم ويستبشر بهم‏:‏ الذي إذا انكشفت فيه
‏ قاتل وراءها بنفسه لله تعالى فإما أن يقتل وإما أن ينصره الله ويكفيه، فيقول‏:‏ انظروا إلى عبدي هذا كيف صبر لي بنفسه‏!‏‏؟‏ والذي له امرأة حسنة وفراش لين حسن فيقوم من الليل فيقول‏:‏ يذر شهوته ويذكرني ولو شاء رقد، والذي إذا كان في سفر وكان معه ركب فسهروا ثم هجعوا فقام من السحر في ضراء سراً‏"‏‏.‏
رواه الطبراني في الكبير ورجاله ثقات‏.‏

Ebu’d-Derda’nın naklettiğine göre Hz.Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: Üç sınıf insan vardır ki Allah onları sever onlara bakıp güler ve onlarla övünür.Biri o kimsedir ki savaşta çepecevre kuşatıldığında yüce Allah için canıyla savaşır. Bu haldeyken ya öldürülür ya da Allah kendisine yardım edip zafer verir ve (Mele-i ala’da) Şu kuluma bakın Benim için nasıl da sabretti der.İkincisi güzel bir hanıma ve yumuşak rahat bir yatağa sahipken gece kalkıp ibadet eden kimsedir. Onun için de Allah: Şehvetini bırakıp beni anıyor.Eğer isteseydi yatıp uyurdu der. Üçüncüsü ise bir kervan içinde yolculuğa çıkan kervandakiler gece boyunca uykusuz kaldıktan sonra yatıp uykuya daldıkları zaman seher vakti kalkıp gizlice ibadet eden kimsedir.

* Hadisi Taberani el-Mu’cemu’l-Kebir’de rivayet etmiş olup ravileri güvenilir kimselerdir Mecma’uz-Zevaid ve menbau’l-fevaid.c.4.s.154 no:3536)

وعن عبد الله بن مسعود أنه قال‏:‏ ألا إن الله يضحك إلى رجلين‏:‏ رجل قام في ليلة باردة من فراشه ولحافه ودثاره فتوضأ ثم قام إلى الصلاة فيقول الله عز وجل لملائكته‏:‏ ما حمل عبدي هذا على ما صنع‏؟‏ فيقولون‏:‏ ربنا رجاء ما عندك وشفقة مما عندك‏؟‏‏!‏ فيقول‏:‏ فإني قد أعطيته ما رجا وأمنته مما يخاف‏.‏
رواه الطبراني في الكبير وإسناده حسن‏.‏

Abdullah b.Mes’ud der ki: Dikkat edin Muhakkak ki Allah şu iki adama bakıp güler: Biri soğuk bir gecede döşeğini yorganını ve örtüsünü bırakıp kalka abdest alıp namaza duran adam.Onun için -aziz ve celil olan- Allah meleklerine: Kulumu bunu yapmaya iten sebep nedir diye sorar Melekler Ey Rabbimiz Senin sevabını ummak ve azabından emin olmak derler Bunun üzerine Allah Öyleyse ben de kuluma umduğunu verdim onu korktuğundan emin kıldım buyurur.

* Hadis Taberani el-Mu’cemu’l-kebir’de rivayet etmiş olup senedi hasendir. Mecma’uz-Zevaid ve menbau’l-fevaid.c.4.s.156 no:3540)

"Yüce Allah... güler" hadisi ile ilgili olarak ehl-i sünnet ve’l-cemaat, -bu hadisin ve başkalarının da ifade ettiği şekilde- yüce Allah hakkında O’nun zatına yakışır şekilde gülmek hususiyetini kabul etmektedirler. O’nun bu gülmesi, elbetteki sevinçten dolayı bir hafiflik hissettiklerindeki yahut ta neşenin kendilerini hafifliklere ittiğindeki gülmelerine benzemez. Aksine bu onu gerektiren hususun varlığı sırasında zatında meydana gelen bir manadır ve bu mana O’nun meşîet ve hikmetiyle meydana gelir.

Gülmek, yaratılmış olan varlıkta benzerleri dışına çıkan hayret verici bir işi idrâk etmesi esnasında sözkonusu olur. Bu hadiste sözü edilen durum da bunun gibidir. Kâfirin, müslüman kimseyi öldürme imkanına sahib kılınması ilk anda yüce Allah’ın o kâfire gazab etmesini, onu yardımsız bırakmasını, dünya ve âhirette onu cezalandırmasını gerektirir. Ancak yüce Allah daha sonraları bu kâfire lütuf ve ihsanda bulunacak olur ve onu İslâm’a girmeye hidayet edecek olup o da şehit oluncaya kadar Allah yolunda çarpışarak cennete girmesini lutfedecek olursa, bu gerçekten hayret edilecek işlerden birisi demektir.

Bu da şanı yüce Allah’ın rahmetinin kemalî, kullarına ihsan ve lutfunun genişliğindendir. Müslüman Allah yolunda savaşır, kâfir tarafından öldürülürse, müslüman kimse şehit olmak lütfuna mazhar olur. Daha sonra yüce Allah o müslümanı öldürene lütufta bulunur, onu İslâm’a iletir ve ona da Allah yolunda şehit olmayı nasib eder. Her ikisi de böylelikle beraberce cennete girerler.

Yüce Allah’ın gülmesini, rıza yahut kabul ile te’vil etmeye ya da bu iş kendisi dolayısıyla gülünen bir işe benzer ve o konumdadır, yoksa ortada gerçek manada bir gülme yoktur; diye yorumlamaya gelince, bu Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’ın Rabbi hakkında tesbit ettiğini nefyetmektir, böyle bir yoruma da iltifat edilmez.